προσδέχομαι

ΝΜΑ, ιων. τ. προσδέκομαι Α

δέχομαι κάτι ευχαρίστως

νεοελλ.

δέχομαι επιπροσθέτως

|] αρχ.

1. υποδέχομαι κάποιον με φιλικό τρόπο

2. (για βασιλιά) δέχομαι να παρουσιαστεί κάποιος ενώπιόν μου («ἅμα τῇ ἡμέρᾳ στὰς ὅπου ἐδόκει ἐπιτήδειον εἶναι προσεδέχετο τὸν βουλόμενον λέγειν τι», Ξεν.)

3. δέχομαι ως πολίτη

4. (για θηλυκό) δέχομαι το αρσενικό για συνουσία («οὐ προσδέχεται δὲ οὔτε ἡ ἵππος τὸν ὄνον οὔτε ἡ ὄνος τὸν ἵππον», Αριστοτ.)

5. παραδέχομαι κατά τη συζήτηση

7. επιδέχομαι («φθορὰν οὐ προσδεχόμενον [το γένος]», Πλάτ.)

8. αναλαμβάνω

9. προσδοκώ, ελπίζω («σῷ οἴκῳ δῶρον ποτιδέγμενος», Ομ. Οδ.)

10. περιμένω με υπομονή («πάντες ὁμηγερέες ποτιδέγμενοι, ὁππότ' ἄρ' ἔλθοι Ἰδαῑος», Ομ. Ιλ.).